بررسی اثر حذف برگشت پذیر هسته قاعده ای جانبی آمیگدال در فرآیند حافظه فضایی وابسته به هیپوکمپ در موش آزمایشگاهی

مقدمه: شواهد زیادی احتمال داده اند که هسته قاعده ای جانبی آمیگدال در یادگیری های هیجانی و تعدیل و پردازش فرایند یادگیری حافظه فضایی دخالت دارد. هدف این تحقیق ، تعیین اثر حذف برگشت پذیر هسته مزبور در فرایند حافظه فضایی در مدل یادگیری احترازی مکانی در موقعیت ثابت می باشد. روش بررسی : در این پژوهش از 100 سر موش نر نژاد لانگ ایوانز (long-evans ( با وزن 280 تا320 گرم در 10 گروه ده تایی استفاده شد. ابتدا به صورت دو طرفه روی ناحیه مزبور کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد، موش ها تحت یادگیری فضایی مدل احترازی مکانی در وضعیت ثابت آموزش داده شدند. در طی آموزش (30 دقیقه ) حیوان یاد می گرفت که با کمک اشیاء اطراف مکان دریافت شوک (ناحیه منع شده ) را شناسایی کند و از ورود به آن خودداری کند. 60 دقیقه قبل ، بلافاصله و 60 و 120 دقیقه بعد از آموزش و 60 دقیقه قبل ازتست بخاطرآوری ، در جهت حذف برگشت پذیر هسته مزبور تترودوتوکسین (5 نانوگرم در 6/0 میکرولیتر به ازای هر طرف ) به صورت دو طرفه تزریق شد. گروه های کنترل هم حجم آن ، سالین دریافت کردند. 24 ساعت بعد از آموزش ، میزان حافظه فضایی موش برای احترازکردن از مکان شوک ارزیابی شد. این ارزیابی در یک دوره 30 دقیقه ای با کمک دو ملاک مدت زمانی که طول می کشید تا حیوان برای بار اول وارد ناحیه منع شده (شوک ) شود و تعداد دفعات ورود به ناحیه منع شده اندازه گیری شد. نتایج : نتایج نشان می دهد که تزریق تترودوتوکسین 60 دقیقه قبل از آموزش ، بلافاصله و تا 60 دقیقه بعد از آموزش و 60دقیقه قبل ازتست بخاطرآوری به ترتیب اکتساب ، تثبیت و بخاطرآوری اطلاعات تازه آموخته شده فضایی را به طور معنی داری کاهش می دهد (01/0p< ). تزریق تترودوتوکسین 120 دقیقه بعد از آموزش بر تثبیت حافظه اثر معنی داری نداشت. نتیجه گیری : یافته های فوق نشان می دهد که هسته قاعده ای جانبی آمیگدال نقش مهمی در اکتساب ، تثبیت و بخاطرآوری اطلاعات تازه آموخته شده فضایی در مدل یادگیری احترازی مکانی در موقعیت ثابت دارد.